این پل كه از اواخر تیموری شالوده‏ هایی داشته به امر شاه‏ عباس دوم در سال ۱۰۶۰ به صورت امروزی آن ساخته شده است. در وسط این پل برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ساختمان مخصوصی كه به نام بیگربیكی شهرت دارد بنا شده كه هم‏ اكنون وجود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی است. نام‌ پل‌خواجو، تحریف‌ كلمه‌ «خواجه‌» است‌ كه‌ به‌ مناسبت‌ لقب‌ بزرگان‌ وخواجه‌های‌ عصر صفوی‌ نام‌ گذاری‌ شده‌ است‌.
این پل در انتهای شرق خیابان كمال اسماعیل اصفهانی و انتهای جنوبی خیابان خواجو واقع شده است. به طوری كه باستان شناسان تحقیق كرده‏اند پل مزبور بر روی پلی كه در پیش وجود داشته و خرابی بآن راه یافته بوده بنا گردیه است.
طول سنگهای این پل متجاوز از دو متر و امتداد ستونهای فاصله هر چشمه به سقف ۲۰ متر است جلو هر سقف و دیوار پیش آمدگی و فرو رفتگی وجود دارد اگر تخته‏ای با اندازه دهانه پل ها بگذارند آب رودخانه بالا آمده و مدتی ذخیره می‏شود. و در قدیم مواقع جشن و غیره نیز قایقرانی می‏نموده‏اند و. در هذه السنه از طرف شهرداری تخته گذاری و قایقرانی و منظره زیبائی ایجاد شده و چنانچه برای خسرانی نداشته باشد، اقدام خوبی است اما نه برای همیشه. در قسمت شرقی پل طرفین دو صفه مسطح سنگی وجود دارد و در وسط آن دو تقریباً در كف رودخانه سنگرس مفصلی دیده می‏شود و چنانچه نوشته‏اند دریاچه‏ای وجود داشته كه از فواره‏های آن جستن می‏نموده است، تا كف رودخانه یازده پله سنگی می‏خورد، دو طرف شرقی قسمت پائین پل دو شیر سنگی بزرگ از قدیم موجود است كه در بی مبالاتی و جهالت افراد خرابیهائی بدان وارد شده. غرفه‏ها و اطاقهای وسط پل به همان طرز نقاشی و طلاكاری دوره صفئویه باقی است و طبقه بالای اطاقها را در چندین سال قبل خراب نموده‏اند. پشت بغلهای این پل از كاشیهای خشت هفت رنگ تزیین شده كه متأسفانه در اثر لاقیدی بی مواظبتی مسئولین امر و یا ت.ثیر باد و باران همه ساله تعداد زیادی از آنها خراب و از بین رفته بود. از وسط پل در طرفین تالار دو راه پله موجود است كه به وسیله آن دو طبقه زیرین می‏توان رفت و آمد كرد. تاریخ تعمیر این پل مطابق كتیبه كوفی كه در طرف راست جنوبی پل رو بكار خانه نور است در سال ۱۲۹۰ هجری بسعی نصر الله خان در زمان ناصر الدین شاه قاجار می‏باشد. اطراف پل مانند قدم در ایام بهار و تابستان و روزهای تعطیل محل گردشگاه عموم اهالی است و بعضی روزها به حدی جمعیت زیاد است كه راه عبور و مرور در طبقه دوم تقریباً مشكل می‏شود.